Het gaat goed!

En het valt me mee!

Nu moet ik wel zeggen dat we voor de caravan wat kleine dingen moesten hebben om het 12 volts elektriciteitssysteem op zonne-energie veilig te maken. 12 volts systemen zijn brandgevoelig en met twee kleine kinderen aan boord vind ik dat iets te spannend.

Oh ja en sneeuwkettingen. Bijna 2^e hands kunnen kopen maar wat ik vond paste niet op onze auto. Helaas. Makro had wel een koopje, 15 euro voor een set.

Wij zijn hier in huis bijzonder gek op aardbeien. In de winkel vermijd ik die koeling want ze zijn nu 3,59 per bakje en niet biologisch. Ik wil mijn moestuintje dus gaan omtoveren naar een aardbeientuin. Mijn moestuin is te klein om fatsoenlijk groenten te kweken. Als mijn kinderen oud genoeg zijn, dan huur ik wel weer een tuintje. Ik heb dus een kleine investering gedaan in stekken en ik heb dit gerekend onder boodschappen. In de zomer gaat er wel een bak aardbeien per 2 dagen doorheen met mijn smulpaapjes, dus ik denk dat ik ze binnen het jaar terugverdiend heb. Daarnaast kan ik stekken nemen van de planten en zo zorgen dat ik elk jaar verse planten kan toevoegen aan de tuin. Moet alleen nog nadenken hoe ik de wisselteelt ga toepassen ivm kans op ziekten. En best heb je 3 aardbeien bedden voor 1, 2 en 3 jarige planten. Wie hier een briljant idee voor heeft mag het zeggen! Tuintje is ongeveer 2×4 meter.

Ik wilde ook weer kruiden gaan zaaien in mijn vensterbank maar ik had geen geschikte potten. Nu heb ik de sap pakken opengeknipt en zal ik die gebruiken. Met oude lapjes zal ik de pakken wel versieren want echt charmant is dit niet.

Het niet shoppen mis ik eigenlijk niet, wel is het nog moeilijk om me aan mijn boodschappenlijstje te houden.

Ik wist dat dit een valkuil zou worden!

Uitdagingen en overdenkingen

Ik merk dat je best voor wat uitdagingen komt als je niks koopt. Zeker met kinderen in de groei ontkom je bijna niet aan aankopen. Ik schreef eerder dat ik kleertjes e.d. voldoende op voorraad heb, maar mij dochter groeit in rap tempo uit haar winterlaarsjes.
Ik kreeg eerder in de comments dat er weggeefgroepen zijn op FB, maar eigenlijk wil ik die niet aandoen, we zijn niet arm en deze spullen wil ik laten voor mensen die het niet breed hebben. Daarnaast heb ik  een specifieke voorkeur voor Barefoot schoenen, dit omdat de voeten van jonge kinderen alle ruimte moeten krijgen zich goed en sterk te ontwikkelen en de filosofie dat op blote voeten het best is, hang ik aan. Deze schoenen koop ik in de USA daar er in Nederland bijna niets is wat aan mijn wensen voldoet.
Wat ik nu heb gedaan is een paar schoentjes die ik op de groei had gekocht verkopen, en voor hetzelfde geld een paar 2e hands winterlaarsjes terugkopen. Ik heb hier héél veel mazzel mee gehad, want zo vaak komt de juiste maat niet voorbij én ben ik op tijd. Zo gewild zijn deze schoenen. Omdat de ‘nieuwe’ schoenen 2e hands zijn, en even duur als het verkochte paar zie ik dit als een driehoeksruil.
Hetzelfde gaat nu eigenlijk op voor onze autostoel. Mijn zoon wordt te lang voor zijn stoel en ik wil een veilig exemplaar voor hem. 2e hands kopen vind ik te link, ik heb geen bekenden die zo’n stoel weg doen. Wat ik doe is een stoel verkopen en dát is dan het budget voor een nieuw exemplaar.
Mijn overdenkingen gaan vooral over de definitie  ‘niets kopen’. Is niets kopen hetzelfde als he-le-maal geen geld uitgeven? Mag ruilen wel? Maar als je iets verkoopt en van dat geld koop je iets (2ehands), is dat dan een driehoeksruil of valt dat onder kopen?
Ik ben benieuwd naar jullie input 🙂

So Far, So Good!

Het is natuurlijk pas 3 januari, dus echte uitdagingen hebben we niet gehad. Alhoewel, een beetje dan toch wel.
Wij kamperen graag, in tent of in onze kleine caravan. Zo ook met oud en nieuw op pad geweest en met name ML krijgt pijn in zijn rug van de kussens waarop hij moet slapen. Heel verleidelijk om een lattenbodem en matras te gaan scoren. Ik heb de koop-pyramide erop los gelaten:

–
Heb ik iets echt nodig?
Kan ik iets gebruiken wat ik al heb/kan ik het maken?
Kan ik het lenen van iemand?
Kan ik het ruilen met iemand?
Dan pas kopen. Tweedehands, indien niet mogelijk, nieuw

–
Een lattenbodem en matras in deze specifieke maat heb ik niet toevallig nog in de schuur staan (70×200) en dus ga ik op zoek en rondvragen. Ik ga zo de kringloop winkels in de buurt bellen. Ik wil niet gaan kijken op weggeefhoeken omdat ik vind dat deze hoeken zijn voor mensen die het niet betalen kúnnen.
De verleiding om een gietijzeren tosti-ijzer te kopen voor boven het kampvuur is ook erg groot. Je kunt hier veel meer mee maken dan alleen tosti’s, je kunt er je maaltijden op houtvuur mee bereiden.
In februari gaan we naar de sneeuw, en dochterlief heeft een skipak nodig, die vraag staat ook al uit, evenals de vraag naar sneeuwkettingen.
Boodschappen, what can I say….. Ik zit nog in de ‘gooi maar in de kar’-modus en dat wordt denk ik wel afkicken. Ik denk dat het goed is de pinpas thuis te laten en als ik alleen voor een brood ga, dat ik dan ook gewoon maar 2 euro meeneem. Hoe doen anderen dit?
Qua niet kopen gaat het dus nog voorspoedig, maar we komen de eerste uitdagingen al tegen!
Wie tips voor me heeft, laat ze achter in de comments!

Over afval en hergebruiken

Het minder kopen gaat gepaard met minder afval maken. Ik kijk al een tijdje met interesse naar het blog “Leven zonder Afval” en dit is ook een challenge naar mijn hart. Echter denk ik dat er in dit stadje nogal raar wordt opgekeken als ik met een katoenen zak mijn brood kom kopen en op de markt mijn eigen zakken meebreng. Ik zal de eerste zijn, ik weet nog niet of ik daar klaar voor ben. Wel ga ik binnenkort achter de naaimachine om het een en ander te naaien. Ik neem het gewoon mee de markt op en kijk daar of ik de moed heb. Laatst heb ik ook mijn eerste bijenwasdoek gemaakt. Handig om bijvoorbeeld je kaas in te verpakken! En als je doek de geest geeft dan kun je hem gewoon verhitten tot 70 graden en dan smelt de was weer gelijkmatig in je doek. Is het nou écht klaar met de doek, dan kan hij op de composthoop.

Bijna alles wat je koopt zit in een verpakking. Koekjes zitten vaak ik een bakje, dan in een zakje en dan nog in een doos of folie. Zo’n onzin. Vooral ook nonfood zit goed verpakt. Wij hadden de gewoonte om de dozen van apparaten te bewaren voor garantie doeleinden. De verzameling dozen op zolder werd aanzienlijk en ik heb de moed bijeengeraapt en al het karton klein en plat gemaakt zodat het bij het oud papier kon. Ongekend, 2 enorme dozen vol!

Door dat we niets kopen zullen er ook minder verpakkingsmaterialen ons huis bereiken en zullen we wellicht sommige dingen niet weggooien omdat vervangen niet kan dit jaar. Luiers, maandverband en zulks hebben wij wasbaar, dus dat scheelt ook enorm in ons afval. Ook is het een doel om waar mogelijk meer zelf te maken. Koekjes, brood, pizza, pasta. Het is allemaal niet vreselijk moeilijk en ook niet echt veel moeite. Je moet het alleen even doen. Gelukkig heb ik een mooie KitchenAid. Mijn held in de keuken. Ik zou eigenlijk niet meer zonder kunnen.

Wasbaar

Een van de dingen die ik al tijden doe is wasbaar luieren. Mijn kinderen dragen wasbare bamboe luiertjes van verantwoord geteelde én bewerkte bamboe. Mijn peuterzoon droeg ze en nu hij zindelijk is alleen nog mijn dochter. Voor ik eraan begon leek het me zo vies, maar eenmaal de stap gezet viel het me alles mee. Ik merkte dat ik poep van mijn kinderen minder vies vind dan random poep. Het zal ongetwijfeld evolutionair bepaald zijn. Alleen voor de nacht krijgt mijn dochter een pampertje omdat ze die zo lang om heeft, wel 12 uur of meer en dan vind ik het fijn als haar huid ook echt droog gehouden wordt. Dit betekent wel dat ik maar weinig, zo mogelijk helemaal geen luiertjes hoef te kopen dit jaar.

In Amerika is er een naam voor moeders zoals ik. Ik ben een Crunchy mom! Dat ik het maar even weet.

Het wasbaar luieren gaat in dit huis samen met wasbare billendoekjes. Het is namelijk erg lastig als je die vieze gebruikte wegwerp doekjes dan weer in een zakje ofzo moet doen omdat je ze niet mee kunt wassen. Ik heb doekjes genaaid uit een oude molton die niet meer op ons nieuwe bed paste. Tevens zitten er in de wegwerpdoekjes vaak ook stoffen die ik liever niet op mijn kind smeer. Nu mijn zoon zindelijk is liggen deze doekjes ook op de WC en als hij geplast heeft veeg ik daarmee de laatste druppeltjes af en als hij gepoept heeft maak ik hiermee zijn billen schoon. Zoveel makkelijker dan droog papier! En zoveel duurzamer. Speciaal bakje op de WC voor deze doekjes en als ik een luierwas doe dan gaan ze daarbij mee. En toen zat ik zelf te plassen en dacht hm. Het is een beetje raar dat ik zelf niet gewoon even afveeg met een washandje en deze in de was doe. Je moet voor de grap eens een tijdje een klein prullenbakje op je WC zetten en daar elk papiertje (alleen van jezelf) in doen waarmee je afgeveegd hebt. Zo raar is dat niet, op bijvoorbeeld de Griekse eilanden mág geen papier door de WC, daar is dit de norm. Je zult verbaast zijn hoeveel papier je doorspoelt. En dat papier moet ook weer ergens uit het rioolwater worden gevist. Van de zotte vind ik het eigenlijk. Een rol WC papier kost zo’n 30 cent. 6 hydrofiele washandjes bij de Wibra kosten een euro.

Crunchy was ik toch? Ik als vrouw menstrueer. Doodnormaal echter niet een hobby van me. Ook hier is winst te behalen.

Op volgorde van milieuvriendelijkheid:

Menstruatiecup
Wasbaar maandverband (Gemaakt van verantwoorde biologische materialen)
Wasbaar maandverband (Gemaakt van minder verantwoorde en mogelijk niet-biologische materialen)
Wegwerp tampons van bio katoen
Wegwerp maandverband van bio katoen
Wegwerp tampons van niet-bio materialen
Wegwerp maandverband van niet-bio materialen

Ik heb wasbaar maandverband in huis van minder verantwoorde en mogelijk niet-biologische materialen. Ik dacht ik moet het eerst maar eens zien maar nu ik het gebruik ben ik er heel enthousiast over. Na gebruik gaan ze in een emmertje koud water op de badkamer, dit water ververs ik 2x per dag en na mijn periode gaat alles hup, mee met de luierwas. Uiteraard droogt alles aan de lucht op zolder. Mijn droger gebruik ik alleen in nood. Wegwerp maandverband kennen we pas sinds de jaren 60, daarvoor was wasbaar doodnormaal. Kun je zien hoe snel we vervreemd zijn van oude gewoontes.

Ik heb ook een menstruatie cup, maar tot nu toe heb ik me er nog niet toe kunnen zetten om het te gebruiken. Ik voel me meestal niet op mijn best als ik ongesteld ben en denk dan meestal: Laat maar.

Last but not least: Wasbare zoogcompressen! Met mijn 18 maandertje aan de borst zijn mijn borsten nu wel zindelijk, maar hoe anders was dat net na de geboorte.

Gebruiken jullie ook wasbare zaken? Of ben je het van plan?

Voorbereidingen treffen

En dan bedoel ik niet nú alles kopen wat ik volgend jaar nodig denk te hebben. Ik denk namelijk écht dat we niets nodig hebben. Dat we het prima redden met wat we hebben en wat we niet hebben kunnen we vast lenen. Maar ik ken mezelf een beetje en ik moet en aantal verleidingen elimineren.

Ik heb nieuwsbrieven opgezegd van zo’n beetje alle winkels waar ik graag koop. Vooral In de Wolletjes zal ik missen! Tessa verkoopt daar heerlijke warme en mooie en duurzame wollen kleertjes die mijn kinderen zo graag dragen. Maar eerlijk, ik heb genoeg. Zeker omdat mijn favoriete merk een ‘meegroei’ merk is en een kledingstuk kan rustig een jaar of 2 of meer gedragen worden. Nieuwsbrieven dus. En reclame in mijn reclame inbox, met verleidelijke koopjes die je hebberig maken. Dat sommige aanbiedingen zó goedkoop zijn maakt dat je de boot niet wilt missen en wilt meeprofiteren, kopen wil je. Het gekke is dat ik de marketingstrategieën ken en er toch gevoelig voor blijk te zijn. Ik heb dus alles stop gezet op mijn vaste supermarkten na. Boodschappen moet ik blijven doen en ik koop dan graag de seizoensgroenten die op dat moment in de aanbieding zijn. Ook overweeg ik om het biologische groentetas abonnement weer leven in te blazen. De prijs is gunstig en het dwingt je gevarieerd te koken.

Ook heb ik me aangemeld op Peerby, om zo een netwerk van mensen in de buurt te hebben waar ik wat kan lenen, en als zij iets zoeken dat ik heb kunnen ze hier komen lenen. Wat ik eigenlijk ook wil is mezelf afmelden van allerhande verkoopsites, waar je uiteraard, ook kunt kopen. De reden dat ik daar nog even blijf is dat ik ook een boel spullen te koop heb. Naast het niet meer kopen zijn we ook aan het opruimen. Spullen heersen in dit huis en ik wil de macht terug. Ik wil niet meer eindeloos hoeven opruimen, plek zoeken voor dit of dat, heen en weer schuiven met zooi, een volle eettafel omdat je daar juist zo makkelijk alles neer mikt. De Man gaat zo met een kofferbak oud papier naar de milieustraat en met twee grote IKEA bigshoppers vol met speegoed en spullen naar de kringloop. Rust en ruimte in huis en in het hoofd.

Mocht je nog een tip hebben, laat het vooral weten in de reacties 🙂

Op de valreep…

Houdt onze combi magnetron ermee op. Vanmorgen, geen leven meer in te krijgen. Het ding was al niet best en je moest je gerecht regelmatig handmatig keren om te zorgen dat niet de ene helft zwart de de andere helft rauw uit de oven kwam.

Dus ik op de vroege morgen klikken naar IKEA! Daar komt onze keuken vandaan en dat leek me de meest logische stap.

Ik zocht de combi magnetrons op en hoera! Een actie. Wel 100 euro korting voor IKEA Family leden. Ik De Man uit bed getrommeld en hem verteld dat we naar de IKEA moeten, want de oven is kapot en ze hebben een mooie actie. Tot de man de miezerige lettertjes op de site las. Geldig tot 14-12. Het is vandaag 15-12. Ja hállo, dat is lullig! Nou ja, ik bel de klantenservice even en dan komt het vast goed. Maar dat was niet het geval, helaas. Geen IKEA combi magnetron voor ons. De Man heeft wat zitten zoeken en prijsjes vergeleken en we hebben hetzelfde exemplaar als de IKEA verkoopt maar dan voor minder geld. Opgelost! En ze komen hem nog thuisbrengen ook én nemen het oude apparaat mee. Hulde aan Bemmel & Kroon

Gelukkig is het nog 2014 en kan ik met een gerust hart kopen. Een jaar lang zonder pizza’s en lasagna en warme chocomel zou wel écht een beproeving worden.

Extra Hulde voor Bemmel & Kroon: De bestelde combi magnetron is een ‘oud’ model. Zonder extra kosten wordt het nieuwe model geleverd.

Nu al begonnen!

Gisteren stonden we in de AH en een van mijn favoriete plekken daar is de enorme afprijsbak. Waar allerlei sinterklaasspeelgoed met 50% was afgeprijsd. Ik had een spel in mijn handen, een krijtbol van SES en een USB oplader met dubbele poort, handig voor in de caravan. De Man en ik keken en overlegden, Zoonlief wilde het spel graag hebben, er stonden ook zúlke mooie plaatjes op! De Man kwam met de vraag, hebben we dit echt nodig?

NEE!

Het spel kan vanaf 6 á 7 jaar gespeeld worden, de kinderen zijn er nog veel te klein voor. De USB lader, tja, elk apparaat heeft zijn eigen lader, we moeten er gewoon goed op letten en zuinig mee omgaan en de krijtbol, die had Dochterlief al in haar schoen gehad, een tweede in de tekendoos is echt overbodig.

En zo werd er weer 13 euro niet uitgegeven! Trots op De Man, wiens gat in de hand soms nog groter is dan dat van mij.

Dat dus, wij kopen niets. Heel 2015, NIETS.

Geïnspireerd naar het blog van Eenvoudig wit durven wij de stap nu ook te nemen. We keken eens om ons heen. Ons huis is vol. We hebben veel spullen. Lades puilen uit, speelgoedbakken ook. Kledingkasten vol en veel wordt niet eens gedragen.

Ik vond het dapper, het doel van Eenvoudig wit. Een heel jaar niets kopen! maar ik houd van shoppen! Surfen op internet in het assortiment van mijn favoriete winkels zoals In de Wolletjes of Regenboog schaap. Daarnaast de nodige basics van de H&M, and so on, and so on. Marktplaats! Heerlijk om daar te struinen, op zoek naar dat ene boek, en onderweg naar dat boek vind je nog 10 boeken die ook op het lijstje van te kopen boeken belanden. Mooie koopjes, merk kleertjes voor een leuk prijsje, wolletjes, Duplo….

Het probleem is tegenwoordig dat je met een beetje zoeken je alles kunt kopen voor een leuk prijsje. Nieuw in een actie of in een dumpstore, maar ook tweedehands op je plaatselijke Facebook verkoopgroep of Marktplaats. Dus nee, wij zijn helemaal niet rijk, hebben geen geld teveel maar we kunnen ons op deze wijze een hoop veroorloven. En dat gaat dus stoppen.

Nu ga ik meteen aangeven dat we op enkele punten ‘spijbelen’. Ik en De Man hebben allebei een auto. We wonen in een klein stadje en met name mijn leven speelt zich ergens anders af. Ik ga vaak naar Utrecht en Amersfoort en ik ben zó blij dat ik dat niet allemaal met het OV hoef te doen. Afgelopen jaar heeft De Man zijn motorrijbewijs cadeau gekregen. Hij moet het nog wel halen ja, maar de kosten worden betaald. Het plan is om onze beide auto’s te verkopen en er een beter exemplaar voor terug te kopen. Een waar alles en iedereen dat bij ons gezin hoort inpast, en die ook de caravan gaat trekken. En De Man koopt dan een motor. Dat is veel goedkoper dan een auto in wegenbelasting, onderhoud en benzine. We zien dit als investering die zichzelf gaat terugbetalen.

Daarnaast doen we gewoon boodschappen en de kinderen zijn in de groei. Ik heb veel kleding in huis dus ik verwacht niet echt dat ik wat moet gaan kopen, maar je weet het niet. Onderhoud aan auto’s enzo wordt ook gewoon gedaan want anders pleeg je roofbouw, dat willen we niet bereiken. Een lekke fietsband wordt ook vervangen, nu ja. Grofweg kun je onderscheid maken tussen noodzakelijke aankopen en niet noodzakelijke aankopen. Die laatste wil ik dus mijden. Voor onvermijdelijke zaken geldt:

Heb ik iets echt nodig?
Kan ik iets bestaands gebruiken wat ik al heb/kan ik het maken?
Kan ik het lenen van iemand?
Kan ik het ruilen met iemand?
Dan pas kopen.
Tweedehands, indien niet mogelijk, nieuw

Dus, kijk niet raar op als we iets willen lenen, je weet nu waarom. Wie doet er mee?